Nowoczesne formy pokazu fotografii
W pracowni ambitnego fotoamatora zaszczytne miejsce zająć powinny przybory potrzebne do wykonywania samodzielnie przezroczy - diapozytywów. Ponieważ przybory te użytkowane są w ciemni - ich opis umieściliśmy w tej części książki. Powiemy również, jak się nimi posługiwać, jak wykonać dobre przezrocze w warunkach skromnej pracowni amatorskiej.Dlaczego przezrocza
Współczesny fotoamator, obok wykonywania zdjęć przeznaczonych do oglądania w świede odbitym, w tradycyjnej formie odbitki stykowej lub powiększenia, coraz częściej prezentuje swoje fotograficzne osiągnięcia w projekcji przezroczowej, rzutując na białą płachtę ekranu pozytywowy obraz, zapisany na taśmie filmowej ciągłej lub w formie pojedynczych klatek. Dla uzyskania dobrej projekcji produkowane są specjalne rzutniki, zbudowane na zasadzie powiększalnika, tzw. diaskopy. Mogą mieć różną konstrukcję, przy jedności zasady optycznej
Obraz przezroczowy może mieć wymiary ogromne w zestawieniu z wielkością przezrocza, z którego jest rzutowany na ekran, w zależności od tego, jak daleko od ekranu ustawimy projektor, względnie jaki obiektyw zastosujemy w diaskopie - o krótszej czy dłuższej ogniskowej w stosunku do formatu przezrocza.
ezrocza można rzutować na ekran z powodzeniem, choć mniej wygodnie, również zwykłym powiększalnikiem, po odwróceniu jego kopuły do położenia poziomego.
Obraz fotograficzny oglądany na ekranie, w świede przechodzącym, nie różni się w zasadzie od tego, jaki uzyskujemy na desce powiększal-| nika, tyle że zamiast obrazu negatywowego mamy obraz o prawidłowym zaczernieniu, odpowiadającym rzeczywistości, przezrocze bowiem jest pozytywowym odpowiednikiem negatywu. W porównaniu jednak ze zwykłym zdjęciem fotograficznym, oglądanym tradycyjnie, obraz na ekranie jest o wiele efektowniejszy. Światła świecą wspaniale, skala stopniowanych zaczernień lub barw jest pełniejsza, a wyrazistość i plastyka bryły wzrastają niepomiernie. Szczególnie efektownie prezentują się w tej formie pokazu diapozytywy barwne. Nic dziwnego, więc, iż urzekające walory projekcji obrazu na ekranie zyskują tej formie pokazu zwolenników, wystawy fotograficzne obejmują również taką właśnie możliwość prezentacji obrazu. Dlatego umiejętność i samodzielnego wykonywania przezroczy, bez pośrednictwa zawodo-1 wych laboratoriów fotograficznych, powinien zdobyć każdy nowo-j czesny fotoamator. Przybory do tego potrzebne są proste, można je i wykonać samodzielnie.Ekran też jest potrzebny
Uzupełnieniem zest-* ^u przyborów do demonstrowania przezroczy jest ekran. W spr _daży są r czasu do czasu ekrany fabryczne -niestety - kosztowne. 0'Vowieclnio preparowane płótno daje się zwijać na rolkę drewnianą i chować do futerału w formie drugiego pudełka. Mocne sprężyny pozwalają na szybkie wysunięcie białego ekranu z osłony, przy czym skrzynka ochronna służy za podstawę, umożliwiając ustawienie ekranu w dowolnym miejscu.
Fotoamator może łatwo wykonać prosty ekran z surowego białego płótna, zwijanego jak mapa na okrągły wałek, zawieszony na ścianie zaciemnionego pokoju lub pracowni. Proporcje boków płachty płótna powinny być utrzymane w zwielokrotnionych rozmiarach przezrocza, aby cały obraz zmieścił się na ekranie (w ustawieniu poziomym i pionowym). Taki ekran, sporządzony we własnym zakresie, nie jest najlepszy, ponieważ nie odbija maksymalnie światła padającego z rzutnika. Najlepsze są ekrany specjalne, tzw. perełkowe. Niestety-sami takiego ekranu nie zrobimy. Jeśli nie mamy ekranu, może go zastąpić biała ściana pracowni.